Urodzony 11. 05. 1943 roku w Warszawie. Od 1980 roku wykładowca w warszawskiej PWST, (którą skończył w 1964 roku), w latach 1981-87 dziekan Wydziału Aktorskiego, a w latach 1987-93 i 1996-2002 rektor. W 2001 roku Rosyjska Akademia Sztuki Teatralnej w Moskwie uhonorowała go tytułem profesora. W latach 1992 – 1993 był członkiem Rady d/s Kultury przy Prezydencie RP. W okresie od 1964 do1981 roku występował na deskach Teatru Współczesnego w Warszawie, w latach 1981-94 był aktorem warszawskiego Teatru Polskiego. Obecnie aktor Teatru Narodowego w Warszawie, od roku 2002 także jego dyrektor artystyczny. Do jego najbardziej znanych ról należą też: tytułowy Vatzlav Sławomira Mrożka (1982), Konrad w „Wyzwoleniu” Stanisława Wyspiańskiego (1982), „Król Lear” Szekspira (1998) czy Gajew w „Wiśniowym sadzie” Czechowa (2000). Od ponad 40-stu lat jest związany z Teatrem telewizji, w którym nie tylko grał ale i reżyserował, na przykład „Irudiona” Zygmunta Krasińskiego (1982) czy „Dziady” Adama Mickiewicza (1997). Jego ogromny dorobek przed kamerą to ponad 100 filmów fabularnych i seriali, na przykład: „Kanał” (1956), w którym jako 14-sto latek zadebiutował rolą łącznika Zefirka, „Sól ziemi czarnej” (1969), „Kolumbowie” (1970), „Perła w koronie” (1971), „Noce i dnie” (1975), serial „Polskie drogi” (1976), „Akcja pod Arsenałem” (1977), serial „Lalka” (1977), „Rodzina Połanieckich” (1978), serial „Dom” (1980 - 2000), „Stan wewnętrzny” (1983), „Piłkarski poker” (1988), „Szczur” (1994) do którego napisał scenariusz, „Matki, żony i kochanki” (1995 i 1998), „Kiler” (1997) i „Kiler-ów 2-óch” (1999), serial „Miasteczko” (2001), „Superprodukcja” (2002) gdzie gra samego siebie, „Bezmiar sprawiedliwości” (2006).
poleca:
